Saturday, August 22, 2009

Friday, August 21, 2009

UN CURPA Y UN SPIRITO


Bon dia, bon dia! Cumindamento na tur nos amiga/onan di nos Blog! Nos ta confia cu boso ta bon. Danki pa

esnan cu a laga nos sabi cu boso a lesa nos ultimo blog. Semper ta bon di tende for di nos amistadnan ariba Blog, E-mail y Facebook! E fotonan awe ta saca for di nos veranda chikito. E flornan ta duna nos goso, y cu pacenshi nos ta spera e tomatinan hecha, y promenton y promente pica madura!!
Awor tuma tempo pa print e mensahe aki y les'e y medita den dje! E lo ta un bendicion grandi, bo sa pakico? Pasobra no ta nos palabra, ma e Palabra di Dios. Tuma bo Beibel y busca cada versiculo menciona, y mira cu
asina e ta!!
E doctrina di Spirito Santo ta di vital importancia pa e Iglesia di Dios como un curpa y un spirito. Pero te ariba e dia di awe, hopi berdadero keredornan ta keda ignorante di e doctrina aki, of ta kere loke Scritura no ta siña.
Uno di e peligernan grandi den e doctrina aki ta ora cu nos ta siña loke ni Señor Jesus, ni e Apostelnan no a papia di dje. Siendo asina, ta ken ta ami ta pa splica e doctrina aki. Mi ta admiti y ta confesa cu ami no por splica e Spirito Santo, pero mi ta kere di curason cu tin e Spirito aki, y cu si un persona no tin e Spirito Santo, e no ta pertenece na Cristo.
Un di obstaculonan grandi tocante e doctrina aki, ta ora cu un persona ta confia, of ta depende ariba sintimentonan emocional como siñal. Rumannan stima pa Dios nos Tata Su mes; Scritura cu ta inspira pa e Spirito di Dios, ta siña nos hopi cla, cu e husto lo biba pa medio di fe. Asina aki nos ta lesa den Rom. 1:17: "Pasobra den e Evangelio un husticia for di Dios ta wordo revela; un husticia cu ta pa medio di fe for di principio te fin, manera cu ta scirbi: E husto lo biba pa medio di fe." E declaracionnan aki ta enclui tur doctrina Sano encluyendo e doctrina di Spirito Santo. Mi ta papia di e declaracion cu: "E husto lo biba pa medio di fe." Y e fe aki ta bini mediante e Palabra di Dios.
Ora cu nos ta tende (of lesa) e Palabra di Dios, e mes un Spirito Santo ta yuda nos pa comprende y pa kere. Den otro palabra, sin yudansa di e Spirito di Dios, nos lo no por comprende e Palabra di Dios. Ademas, ora cu un persona ta tende y ta comprende e mensahe di Evangelio, e Spirito di Dios ta convence e persona di pica y di husticia y di huicio. E ta yuda e persona pa e admiti su picanan y pa e pone su fe den Cristo, Kende a carga nos picanan den Su curpa ariba e crus. Sigur cu tin otro detayenan di persona pa persona; pero den tur caso ta e mes un Dios ta obra pa medio di e mes Spirito den cada persona pa e obedece e Evangelio di Cristo y di Dios, y bira un creacion nobo.
Manera nos ta lesa den 2 Cor. 5:17: "P’esey si un hende ta den Cristo, e ta un creacion nobo; e loke ta biew a pasa, e nobo a yega"! Anto e ta sigui bisa: "Tur esaki ta for di Dios, Kende a reconcilia nos na Su mes pa medio, of mediante, of dor di Cristo y a duna nos e ministerio di reconciliacion: cu Dios tabata reconciliando e mundo na Su mes den Cristo, sin conta hende su picanan contra nan.… Dios a hasi Esun Kende no tabatin pica, pa ta pica pa nos, pa asina den djE nos por bira e husticia di Dios." (Lesa 2 Cor. 5:17-21)
Cuanto tempo e ta tuma prome cu un persona kere y obedece e Evangelio? Mi no ke meen, cuanto tempo e ta tuma pa un persona kere despues cu el a tende un sermon, of un predicashi. Pasobra hopi di nos predicashinan y sermonnan ta bashi dor di no ta conecta cu e Evangelio. Cuanto tempo ta tuma pa un persona kere despues cu el a tende e Evangelio, no ta pa nos ni supone. Beibel ta spierta nos masha cla mes cu su nos tende Su bos awe, no hasi nos curason duro. Cada dia cu ta pasa, nos curason, nos boluntad, etc., ta bira mas y mas duro. Y e Spirito di Dios lo no convence hende pa semper. No tin peliger mas grandi pa un ser humano, cu pa wordo convenci pa e Spirito di Dios pa e pone su fe den Jesus y asina ricibi pordon di tur picanan y bida eterno di gracia for di Dios; anto pa e persona aki bira lomba cu e excusa pa un otro dia. E dia di Dios ta awe, y e tempo ta awor! (Heb. 3:7 y 2 Cor. 6:1,3.)